ما بی وفایی کوفیان را جبران میکنیم..... آری، ما از این موهبت الهی برخوردار بودیم که انسان دیدیم. ما یافتیم آنچه را که دیگران نیافتند. ما همه افقهای معنوی انسانیت را در شهدا تجربه کردیم. ما ایثار را دیدیم که چگونه توسل می یابد، عشق را هم، امید را هم، زهد را هم، شجاعت و شوق را هم و همه آنچه را که دیگران جز در مقام لفظ نشنیدند. ما به چشم دیدیم، ما دیدیم که چگونه کرامات انسانی در عرصه مبارزه به فعلیت میرسد. آنچه را که عرفای دل سوخته بر سر دار نیافتند، ما در شب عملیات آزمودیم. ما فرشتگان را دیدیم که چه سان عروج و نزول می کنند. ما عرش را دیدیم. ما زمزمه جویبار های بهشت را شنیدیمو از مائده بهشتی تناول کردیم. ما در رکاب امام حسین جنگیدیم. ما بی وفایی کوفیان را جبران کردیم

وصيت‌نامه

با تاییدات خداوند متعال و حضرت ولی عصر روحی و ارواحنا فداه این وبلاگ شروع به کار کرد

بحث و بررسي در حوزه حكمت‏هاي نهفته در مسئله غيبت امام زمان حضرت مهدی عج، پسنديده است؛ ولي نبايد رهزن مقصود نهايي گردد، چرا كه هدف از گفت‏ وگو درباره غيبت امام عصر(عج) - امام زمان حضرت مهدی عج - اولاً و بالذات، كشف چرايي غيبت آن وجود مبارك نيست، بلكه آن است كه مؤمنِ منتظر، وظيفه خويش را در زمان اين غيبت حكيمانه باز شناسد و آن‏گاه دريابد كه آيا به وظيفه خويش عمل مي‏كند يا نه.

حكمت و چرايي غيبت امام زمان حضرت مهدی عج

حكومت صالحان بر زمين، وعده تخلف‏ ناپذير الهي است: ﴿وَعَدَ اللهُ الَّذينَ ءامَنوا مِنكُم و عَمِلوا الصّلِحتِ لَيَستَخلِفَنَّهُم فِي الارض﴾[1] و وجود مبارك حضرت ولي‏ عصر - امام زمان حضرت مهدی - (عج) وقت تولد با قرائت آيه ﴿و نُريدُ اَن نَمُنَّ عَلَي الَّذينَ استُضعِفوا فِي الارضِ و نَجعَلَهُم اَئِمَّةً و نَجعَلَهُمُ الورِثين﴾[2] بر تحقق اين وعده الهي تأكيد ورزيدند؛ اما تحقق چنين وعده مباركي شروطي دارد كه بي‏ تحقق آن‏ها ظهور امام زمان حضرت مهدی عج دشوار بلكه ناشدني خواهد بود.
آري خداي قادر متعالي با امر تكويني «كن» آنچه را اراده سازد محقق مي‏گرداند: ﴿اِنَّما اَمرُهُ اِذا اَرادَ شيءاً اَن يَقولَ لَهُ كُن فَيَكون﴾[3] و فياضيّت او در گرو هيچ شرطي نيست، به گونه‏اي كه مي‏تواند تمام فيوضات خويش را يكباره نازل سازد و هر زمان اراده كند حكومت صالحان را ايجاد فرمايد؛ اما نقص وجودي موجودات مستفيض، سبب ناتواني آنان در جذب دفعي فيض حق سبحانه مي‏شود؛ غرض آنكه محدوديت از ناحيه قابل است نه فاعل.
در باور راسخ اماميه شكي نيست كه اين وعده الهي به دست آخرين ذخيره خداوند و پس از غيبتي طولاني جامه تحقق خواهد پوشيد و غيبت، خود از شرايط تحقق اين وعده تخلف ناپذير است و بنابر همين باور، حكمتي والا و تدبيري حكيمانه براي غيبت امام زمان حضرت مهدی عج هست كه همانا زمينه‏ سازي ظهور حكومت صالحان بر زمين است.
بحث و بررسي در حوزه حكمت‏هاي نهفته در مسئله غيبت امام زمان حضرت مهدی عج، پسنديده است؛ ولي نبايد رهزن مقصود نهايي گردد، چرا كه هدف از گفت‏ وگو درباره غيبت امام عصر(عج) - امام زمان حضرت مهدی عج - اولاً و بالذات، كشف چرايي غيبت آن وجود مبارك نيست، بلكه آن است كه مؤمنِ منتظر، وظيفه خويش را در زمان اين غيبت حكيمانه باز شناسد و آن‏گاه دريابد كه آيا به وظيفه خويش عمل مي‏كند يا نه.

اسرار غيبت امام زمان حضرت مهدی عج

1. ترس از قتل امام زمان حضرت مهدی عج

برپايه برخي روايات، خوف از كشته شدن، از اسباب غيبت وجود مبارك ولي عصر(عج) -امام زمان حضرت مهدی عج- است، چنان‏كه امام صادق(عليه‌السلام) فرمود: قال رسول الله‏ صلي الله عليه و آله و سلم: لابدّ للغلام من غيبة. فقيل له: ولم يا رسول الله؟ قال: يخاف القتل.[4]
ترس ياد شده هرگز خوف مذموم نيست كه از ضعف نفس برمي‏ خيزد، بلكه هراسي عقلي است كه امري بس پسنديده و در برخي موارد لازم و ضروري است.
ترس برخاسته از بستر خود دوستي كه سبب گريز از خطر كردن به روز حادثه در مسير حفظ دين و مكتب مي‏گردد، ضعف نفساني و صفتي ناپسند در برابر شجاعت است؛ امّا خوفي كه سبب حفظ جان آدمي و هدر نشدن و بي‏ اثر نمردن گردد، ممدوح و عاقلانه، بلكه واجب است، زيرا مهم آن است كه نثار خون نتيجه دهد و به ثمر بنشيند.
آن كه خون مي‏دهد اما به مثمر بودنش نمي ‏انديشد، متهور است نه شجاع، زيرا شجاعت در سنجيده عمل كردن و بجا كارزار كردن است، همان‏گونه كه وجود مبارك علي (عليه‌السلام) در اوضاع خاصي از خطر كردن و هدر دادن جان خويش و خاندان مكرم و ياران اندكش حذر كرد: فنظرت فإذا ليس لي رافد ولا ذاب و لا مساعد إلاّ أهل بيتي فضننت بهم عن المنية. فأغضيت علي القذي و جرعت ريقي علي الشجا و صبرت من كظم الغيظ علي أمر من العلقم و آلم للقلب من وخز الشفّار[5]؛ نگريستم و ديدم نه مرا ياري است و نه مدافعي و مددكاري جز كسانم؛ كه دريغ آمدم به كام مرگشان برانم، پس خار غم در ديده خليده چشم پوشيدم و گلو از استخوان غصه آب دهان را جرعه جرعه نوشيدم و شكيبايي ورزيدم در خوردن خشمي كه از حنظل تلخ‏تر بود و دل را از تيغ برنده، دردآورتر.
ايشان در حالي از كشته شدن دوري مي‏كردند كه ترس از شجاعت حضرتش هراسناك بود و اين رذيلت اخلاقي را همچون ديگر رذائل، زهره نزديكي به حريم مقدسش نبود! چگونه چنين نباشد، جايي كه آن حضرت در ليلةالمبيت به تنهايي و بي‏هيچ سلاح و دفاعي در بستر رسول خدا خوابيد، با آنكه مي‏دانست چهل مرد مسلح قصد حمله به آن‏كه در بستر آرميده را دارند و به طور طبيعي هر كه را در آن بستر بيابند، به گمان پيامبر بودن به تيغ خواهند كشت! او چگونه از مرگ بهراسد، كه خود به عثمان بن حنيف نگاشت: لو تظاهرت العرب علي قتالي لما وليت عنها[6]؛ اگر تمام عرب در صفي يگانه به جنگم آيند، هرگز به آن‏ها پشت نخواهم ‏كرد.
گاه با حمله او دشمنان تار و مار مي‏شدند و به كوه‏ها پناه مي‏بردند و يكديگر را به دوري از تيغش توصيه مي‏كردند، بلكه مي‏گفتند كه گويا فرشته مرگ در جايي است كه علي آنجاست. شجاعت آن حضرت بدان پايه بود كه پيامبر خدا صلي الله عليه و آله و سلم در جنگ خيبر او را مهاجم بي‏ فرار: كرّار غير فرّار ناميد و كافران را به حمله و دلاوري‏اش تهديد مي‏كرد: كانت قريش إذا رأوه في الحرب تواصت خوفاً منه و قد نظر إليه رجل و قد شقّ العسكر؛ فقال: علمت بأن ملك الموت في الجانب الذي فيه علي، و قد سمّاه رسول الله‏صلي الله عليه و آله و سلم كراراً غير فرّار في حديث خيبر و كان النبي‏ صلي الله عليه و آله و سلم يهدّد الكفار به(عليه‌السلام).[7]
بدين ترتيب مراد آن حضرت از ترس در اين‏گونه روايات، ترس عاقلانه است كه عين شجاعت است؛ نه ترس برخاسته از ضعف نفس، پس بايد گفت كه حضرت ولي عصر(عج) - امام زمان حضرت مهدی عج - از آن ترسان‏ند كه با ظاهر شدن در ميان مردم، پيش از آنكه موعد الهي آن فرا رسد، حضرتش را به قتل رسانند و بدين‏سان با شهادت آخرين ذخيره الهي، دين حقيقي و غير محرّف خدا رخت بر بندد و واسطه فيض ميان خالق و مخلوق قطع شود و امدادهاي الهي به شايستگانش نرسد و وعده حاكميت صالحان محقق نشود و....
اين ترس نه از سر ضعف نفس بلكه عين تدبير و نهايت شجاعت است و عمل به آن، واجب؛ به ويژه آن ذات مبارك، آخرين ذخيره الهي است و همين سبب امتياز ايشان از ديگر معصومان (عليهم‌السلام) است، چرا كه ساير ائمه (عليهم‌السلام) چون شهيد مي‏شدند، حجّت و معصوم ديگري در زمين قيام مي‏كرد؛ اما وجود مقدس امام عصر(عج) - امام زمان حضرت مهدی عج - آخرين حجّت و امام معصوم الهي است.

2. رهايي از بيعت طاغوت‏ها

اسحاق بن يعقوب در نامه‏اش كه به دست دومين نائب خاص حضرت ولي عصر امام زمان حضرت مهدی (عج) محمد بن عثمان عمري به آن حضرت رساند، در ضمن سؤالات خويش از حكمت غيبت  امام زمان عج پرسيد و آن حضرت پاسخ فرمود: اما در خصوص علت غيبت امام زمان عج پس؛ بدان كه خداي سبحان مي‏فرمايد: اي مؤمنان! از اموري نپرسيد كه چون هويدا گردند، اندوهگين مي‏شويد. همه پدرانم ناگزير از بيعت طاغوت زمانشان بودند؛ اما من در حالي ظهور خواهم كرد كه بيعت هيچ طاغوتي را بر گردن ندارم: و اما علة ما وقع من الغيبة؛ فإن الله(عزّ وجلّ) يقول: ﴿ياَيُّهَا الَّذينَ ءامَنوا لاتَسئَلوا عَن اَشياءَ إن تُبدَ لَكُم تَسُؤكُم﴾[8] انه لم يكن أحد من آبائي(عليهم‌السلام) إلاّ وقد اوقعت في عنقه بيعة لطاغية زمانه و إني أخرج حين أخرج و لا بيعة لأحد من الطواغيت في عنقي.[9]
اين روايت افزون بر آنكه بيان يكي از اسرار غيبت آن وجود مبارك است، نشان مي‏دهد كه حضرتش در زمان ظهور، تمام طاغوت‏هاي عصرش را به اسلام ناب فرا مي‏خواند و اگر استنكار يا استكبار ورزند، با آنان مبارزه مي‏كند و بر سر احكام الهي با كسي مداهنه، مواهنه و سازش روا نمي‏دارد و اين رهايي، خود از بركات غيبت امام زمان حضرت مهدی عج است، وگرنه هيچ امام معصومي از بيعت با خلفاي ستم اموي، مرواني و عباسي خشنود نبوده‏است.

3. افاضه تدريجي

بي‏ شك، امام معصوم (عليه‌السلام) واسطه فيض خدا بر خلق است و حضور مشهودانه ايشان خود فيضي مضاعف است؛ اما اين فيض ‏رساني با شرايط و مقدمات خاصي ملازم است كه بدون آن‏ها موجود مستفيض، يا از فيض محروم مي‏شود؛ يا از آن بهره تامّي نمي‏برد، زيرا رابطه ميان موجود فيّاض و مستفيض سه گونه است:
أ. فياض و مستفيض توان اعطا و دريافت دفعي فيض را داشته باشند، همچنان كه قرآن كريم در شب مبارك قدر بر قلب مقدس پيامبر گرامي اسلام‏ صلي الله عليه و آله و سلم نازل گرديد و مشام جان آن حضرت يكجا به شميم وحي الهي مست فيض شد.
ب. نه فاعل در اعطا تام باشد و نه قابل در استفاضه؛ همانند مادري كه طفلش را شير مي‏دهد كه نمي‏تواند تمام شير دوره شيرخوارگي را يكجا در اختيار طفل بگذارد، همان‏طور كه كودك نيز نمي‏تواند سهميه تمام مدت شيرخوارگي‏اش را دفعاً دريافت دارد، كه اين عدم توانايي افاضه و استفاضه هر دو را تدريجي مي‏سازد.
ج. فاعل در اعطا تامّ باشد؛ امّا قابل نتواند فيض را به طور دفعي دريافت كند؛ مانند معلّمي كه سال‏ها در رشته ‏اي از علوم مانند رياضي تحقيق و تدريس مي‏كند و مي‏تواند فرمولي اصلي به شاگردانش بياموزد كه چندين قاعده و فرمول فرعي رياضي از آن استخراج گردد و در اعطاي دانش خود با هيچ قيد و شرطي رو به ‏رو نيست؛ اما دانش‏ آموزان هنوز بدان پايه از دانش رياضي نرسيده ‏اند كه بتوانند قواعد و فرمول‏هاي فرعي مختلف را از همان يك فرمول اصلي استخراج كنند، در نتيجه نمي‏توانند از افاضه دفعي معلم استفاضه كنند.
همين معنا را با مثالي ديگر مي‏توان بيان كرد: خداي سبحان عالم هستي را براساس ﴿وما اَمرُنا اِلاّوحِدَة﴾[10] يكباره ايجاد كرد؛ امّا از آنجا كه عالم طبيعت توان استفاضه دفعي از فيض مبدأ فياض را ندارد، بر اساس ﴿وقَدَّرَ فيها اَقوتَها في اَربَعَةِ اَيّام﴾[11] اين فيض دفعي را به تدريج دريافت كرده و مي‏كند. در اين صورت نيز اعطاي فيض اگرچه به شكل دفعي صورت پذيرد، به سبب نقص قابل، تدريجي دريافت مي‏گردد.
بر اين اساس، سخن از تدريج اعطا و افاضه الهي، ناظر به عدم قابليت مستفيض است نه نقص فاعل فياض؛ و اشاره به تدريجِ افاضه در آيه ﴿اِنَّ رَبَّكُمُ اللهُ الَّذي خَلَقَ السَّموتِ والاَرضَ في سِتَّةِ اَيّام﴾[12] و آيات مشابه به اين معني است كه دريافت فيض تدريجي در هر درجه، قابل را براي دريافت فيض بعدي مستعد مي‏كند، وگرنه افاضه دفعي آن فيض از سوي خداي سبحان مانعي نداشته و ندارد.
افاضه فيض تدريجي نيز بر اساس توان و استعداد قابل، دو گونه است: گاهي قابل توان جذب دفعي فيض الهي را ندارد؛ امّا مي‏تواند فيض تدريجي خداي سبحان را يا بي‏ واسطه يا با كمترين وسايط فيض دريافت كند، همان‏گونه كه معجزات انبياي عظام و كرامات اولياي كرام از اين دسته ‏اند و نزول مائده آسماني براي حضرت مريم (عليهاالسلام) شاهد اين معناست: ﴿كُلَّما دَخَلَ عَلَيها زَكَرِيا المِحرابَ وَجَدَ عِندَها رِزقًا قالَ يمَريَمُ اَنّي لَكِ هذا قالَت هُوَ مِن عِندِ اللهِ اِنَّ اللهَ يَرزُقُ مَن يَشاءُ بِغَيرِ حِساب﴾[13] و عبارت ﴿بِغَيرِ حِساب﴾ گوياي ظهور فيض الهي بر طريقي غير از روند معمول عالم طبيعت است، چرا كه قانون عادي طبيعت بر وجود واسطه‏ هاي فراوان در تحقق اشياء جريان دارد، حال آنكه در چنين مواردي فيض الهي بر خلاف قانون عادي و مبتني بر حذف يا تقليل واسطه‏ ها ظهور مي‏يابد.
بنابر آنچه گذشت، برخورداري از فيض حكومت صالحان، گرچه از سوي مبدأ فياض بي‏گذراندن مقدمات مانع ندارد، قابل‏ها فاقد استعداد لازم براي دريافت جمعي فيض و تابع شرايط، مقدمات و زمينه‏ هاي لازم‏ اند، به گونه‏اي كه تا آن شرايط و مقدمات در بستر زمان فراهم نيايند، نمي‏ توانند به اين فيض الهي برسند و از شرايط اساسي استقرار حكومت صالحان، پرورش انسان‏هاي صالح و ايجاد آمادگي در مردم براي پذيرش حكومت عادلانه جهاني است كه غيبت امام معصوم عصر(عج) - امام زمان حضرت مهدی عج - براي تحقق اين شرايط است.

سرّ نهاني غیبت امام زمان حضرت مهدی عج

بر پايه برخي رواياتِ معصومان (عليهم‌السلام)، غيبت امام زمان حضرت مهدی عج، علل و اسرار ديگري نيز دارد كه پس از ظهور آن وجود مبارك آشكار مي‏گردد.
امام صادق (عليه‌السلام) در پاسخ كسي كه از راز غيبت امام زمان حضرت مهدی عج سؤال كرد فرمود: مصلحتي هست كه مجاز به گفتنش نيستيم؛ سپس در پي اصرار پرسشگر فرمود: همان حكمتي كه در غيبت حجج الهي در زمان‏هاي گذشته بود، در غيبت آن جناب نيز هست و اين راز سر به مُهر قبل از ظهورش كشف نخواهد شد، چنان‏كه راز شكستن كشتي، كشتن جوان و تعمير ديوار به دست خضر(عليه‌السلام) قبل از جدايي براي موسي(عليه‌السلام) روشن نگرديد.[14] اين غيبت، امري از امور الهي، سرّي از اسرار و غيبي از غيوب اوست. وقتي مي‏دانيم خداي سبحان حكيم است، تصديق خواهيم كرد كه افعال او همه حكيمانه است، هرچند كه رازش بر ما پوشيده باشد: وجه الحكمة في غيبته وجه الحكمة في غيبات من تقدّمه من حجج الله تعالي ذكروه. إنّ وجه الحكمة في ذلك لاينكشف إلاّ بعد ظهوره، كما لاينكشف وجه الحكمة لما أتاه الخضر(عليه‌السلام) من خرق السفينة و قتل الغلام و إقامة الجدار لموسي(عليه‌السلام) إلاّ وقت افتراقهما. يا ابن الفضل! إنّ هذا الأمر، أمر من أمر الله تعالي و سرّ من سرّ الله و غيب من غيب الله و متي علمنا انّه (عزّ وجلّ) حكيم، صدقنا بأنّ أفعاله كلّها حكمة، و إن كان وجهها غيرمنكشف لنا.[15]
کتاب امام مهدی موجود موعود: صفحه 128

[1] ـ سوره، نور، آيه 55.
[2] ـ سوره قصص، آيه 5.
[3] ـ سوره يس، آيه 82.
[4] ـ علل الشرايع، ج 1، ص 285.
[5] ـ نهج البلاغه، خطبه 217.
[6] ـ همان، نامه 45، بند 19.
[7] ـ مناقب آل ابي‏طالب، ج2، ص 99 ـ 98؛ بحار الانوار، ج 41، ص68.
[8] ـ سوره مائده، آيه 101.
[9] ـ كمال الدين، ج2، ص 162 ـ 161؛ الاحتجاج، ج 2، ص 545 ـ 544.
[10] ـ سوره قمر، آيه 50.
[11] ـ سوره فصّلت، آيه 10.
[12] ـ سوره اعراف، آيه 54؛ سوره يونس، آيه 3.
[13] ـ سوره آل عمران، آيه 37.
[14] ـ سوره كهف، آيات 77 ـ 71.
[15] ـ كمال الدين، ج 2، ص 158؛ بحار الانوار، ج52، ص 91.

منبع : http://www.esraco.org

شهادت رئیس مذهب شیعه حضرت صادق آل محمد(ص) بر

شیعیان آن امام مظلوم  تسلیت و تعزیت باد.

به گزارش خبرنگار جنگ نرم مشرق، فیس‌بوک نام شبکه‌ای اجتماعی است که بی‌شک اکثر کاربران اینترنت حداقل با نام آن آشنا هستند. اهمیت و کارایی این شبکه اجتماعی در گرد هم آوردن افراد و نیز به اشتراک گذاشتن اطلاعات کاملاً مشخص است. به همین خاطر شاید بهتر باشد تا این شبکه اجتماعی، مؤسس آن، و برخی مسائل پشت پرده آن را بهتر بشناسیم.

بر اساس تازه‌ترین گزارش وب‌سایت اونیون، مارک زوکربرگ ملقب به «ارباب» یکی از عوامل سیا و مدیر «برنامه فیس‌بوک» سیا معرفی شده است. این گزارش همچنین موید آن است که سازمان جاسوسی آمریکا به خاطر کار فوق‌العاده زوکربرگ در پیاده‌سازی برنامه فیس‌بوک، به وی مدال تقدیر اعطا کرده است.

حال با توجه به برخی مدارک موجود این سوال پیش می‌آید که آیا زوکربرگ مؤسس و گرداننده اصلی فیس‌بوک است یا اشخاص دیگری؟ اگر وی واقعاً پایه‌گذار فیس‌بوک است چگونه توانسته است دست به تاسیس چنین شبکه اجتماعی عظیمی آن هم در سطح جهانی بزند؟ و اینکه به طور کلی فیس‌بوک چیست؟ در زیر جزئیات بیشتری در مورد زوکربرگ، فیس‌بوک، و نیز چگونگی پیدایش ایده اصلی انجام چنین کاری ارائه می‌شود.

مشخصات مارک زوکربرگ

مارک زوکربرگ در 14 می 1984 (24 شهریور 1363) در نیویورک به دنیا آمد. هرچند وی در یک خانواده یهودی بزرگ شده است، اما او خود را یک «ملحد» و فردی که به خدا هیچ‌گونه اعتقادی ندارد معرفی می‌کند. پدر وی شخصی به نام ادوارد است که به او در نوجوانی برنامه‌نویسی را آموزش داد.

زوکربرگ در دانشگاه هاروارد در رشته علوم رایانه‌ای و روانشناسی مشغول به تحصیل شد. گفته می‌شود که وی ابتدا در فوریه سال 2004 دست به ساخت فیس‌بوک در خوابگاه دانشجویی خود زد. این شبکه ابتدا برای استفاده دانشجویان هاروارد به وجود آمد تا آنها بتوانند اطلاعات آموزشی و دانشگاهی را بین خود به اشتراک بگذارند، اما سپس توسط هم‌اتاقی‌های وی با دیگر مؤسسات آموزشی آمریکا ارتباط داده شد و در نهایت نیز در سطح شبکه جهانی اینترنت بکار گرفته شد. از این رو، زوکربرگ به عنوان مؤسس وب‌گاه شبکه اجتماعی فیس‌بوک شناخته شده است.

وی در سال 2008 تبدیل به جوانترین میلیاردر جهان شد و در حال حاضر مدیر عامل شرکت فیس‌بوک می‌باشد. بر اساس گزارش وب‌گاه فوریس دارایی‌های وی تا مارس 2011 به 13.5 میلیارد دلار رسیده است. مجله تایم نیز او را در سال 2010 به عنوان شخصیت برتر سال برگزید.

همکاری فیس‌بوک با سازمان سیا

با توجه به اظهار نظرات کارشناسان آمریکایی و نیز حتی مقامات سازمان جاسوسی آمریکا سیا، بی‌شک زوکربرگ آلت دست سازمان‌های جاسوسی آمریکا قرار گرفته است تا به کمک وی آنها بتوانند دست به ایجاد نرم‌افزاری برای جمع‌آوری اطلاعات کاملاً شخصی و خصوصی افراد بزنند.

مؤسس ویکی‌لیکس جولین آسانژ اخیراً در مصاحبه‌ای با راشاتودی، فیس‌بوک را «بزرگ‌ترین ماشین جاسوسی‌ای که تا کنون اختراع شده است» نامید.

شبکه خبری «فکت زون» نیز به نقل از گزارش وزارت امنیت میهن آمریکا بیان می‌دارد که فیس‌بوک تقریباً جایگزین تمامی برنامه‌های جمع‌آوری اطلاعات سیا از زمان راه‌اندازی آن در سال 2004 شده است.

ایده‌پردازان اولیه فیس‌بوک

البته بر اساس گزارش برنامه «60 دقیقه» شبکه سی‌بی‌اس آمریکا، نخستین کسانی که ایده تاسیس چنین شبکه‌ای را دادند دو برادر دوقلو به نام‌های تیلر و کامرون ویکلی‌ووس بودند. به گفته آنها، ابتدا قرار بود مارک با آنها در انجام این پروژه همکاری کند، اما در طول کار وی به آنها خیانت کرده و این پروژه را به نام خود به ثبت رساند.

گذشته از اظهارات این دو برادر، آنچه مسلم است این است که حتی مارک زوکربرگ نیز به تنهایی نمی‌توانست دست به تاسیس چنین شرکت و شبکه‌ای آن هم در سطح جهانی بزند. هر کشور و حکومتی برای خود یک سری قواعد و قوانین خاصی دارد و اگر سیستم حاکم متوجه شود که شخصی یا گروهی در حال به مخاطره انداختن سیستم و ایجاد مشکلات امنیت ملی برای آن است، به صورت خودکار آن فرد یا شرکت را کنار زده و اجازه نمی‌دهد تا بتواند رشد کند، مگر اینکه آن فرد و یا گروه خواسته‌ها و نیازهای سیستم را نیز لحاظ کند.

از طرف دیگر، آن چه هم اکنون بر همگان مبرهن است این است که نظام اقتصادی آمریکا بر پایه سرمایه‌گذاران یهودی برپا گشته و می‌چرخد. با توجه به این که مارک نیز در خانواده‌ای یهودی رشد کرده است، بی‌شک سازمان‌های یهودی و نیز دولت آمریکا نیز در تاسیس چنین شبکه اجتماعی عظیمی نقش داشته‌اند. با در نظر گرفتن اظهارات مقامات سیا مبنی بر اینکه این سازمان از اطلاعات ارزشمند و بی‌شماری که کاربران کشورهای مختلف به صورت رایگان در فیس‌بوک قرار می‌دهند‌ نهایت استفاده را می‌برد، کاملاً مشخص است که دولت و سازمان‌های جاسوسی آمریکا در تاسیس، راه‌اندازی، و مدیریت این شبکه بزرگ اجتماعی نقش بسزایی داشته و دارند.

در نهایت می‌توان گفت که هرچند تعامل با افراد آشنا و نا‌آشنا و اشتراک‌گذاری اطلاعات خود با آنها می‌تواند فوایدی هم داشته باشد، اما بی‌شک سوءاستفاده‌هایی که از این اطلاعات خصوصی می‌تواند شود نیز بسیار زیاد است. به هر حال، تصمیم نهایی با خود شماست که به عنوان یک کاربر اینترنت به چه شکل و به چه نحوی از شبکه‌های اجتماعی چون فیس‌بوک، توییتر، وان‌بی، گوگل پلاس، مای اسپیس، و غیره استفاده کنید تا از اطلاعاتی که خود شما با دستان خودتان در اختیار دیگران گذاشته‌اید سوءاستفاده نشود.

وحید صادقی‌جو